Lieve Mo,
Wat fijn dat ik bij Shit or Shine ook terecht kan met een persoonlijke vraag. En die heb ik voor jou.
4 jaar geleden diagnose borstkanker gekregen en sinds een jaar klaar met de behandeling. Nog wel Tamoxifen maar daar heb ik geen last van. Al met al best tevreden. Toch zit ik met een probleem wat ik moeilijk vind en wat mij steeds meer energie kost. Dus graag jouw advies.
Ik kan mijn plek in het gezin niet goed vinden. Ik voel me schuldig richting onze 2 zonen van 12 en 15 jaar die door mij een rottijd hebben gehad en in die tijd niet een moeder die er voor ze was zoals ik zou willen. En ook voor mijn man heb ik minder energie dan eerst. We vrijen nog wel, maar minder vaak en minder intensief. Graag wil ik weer alles doen zoals ik het zou willen, want ik houd ontzettend veel ze, maar ik merk dat dat niet kan. Ik probeer me groot te houden en te voldoen aan de verwachtingen maar dat breekt mij steeds meer op.
Heb je tips voor mij? En ik wil niet naar de GGZ met mijn probleem want dat vind ik toch een brug te ver. Zijn er ook andere oplossingen om hulp te krijgen bij mijn vraag?
Liefs Chantal
Hallo Chantal,
Wat fijn dat het zo goed met je gaat en dat je van de Tamoxifen geen last hebt en dat je dus al met al best tevreden bent. Het probleem wat je beschrijft is helaas voor veel vrouwen zeer herkenbaar. Je plek weer vinden in het `normale` leven en vaak ook net als voorheen.
Je gezin is belangrijk voor je en je wilt ze graag alles geven wat ze nodig hebben. Dat is een mooi streven. Binnen die relatie met je gezin heb jij ook een plek en verdien jij ook alles wat je nodig hebt. Je relatie is veranderd en mag zich weer ontwikkelen. Hiervoor is het heel belangrijk om het gesprek aan te gaan met je gezin. Met zowel je man als je zonen en ook met z´n viertjes. Bedenk wat je graag zou willen en bespreek met elkaar waar de behoefte van een ieder ligt. Want een vraag die ik je graag teruggeef is de volgende: Je wilt graag voldoen aan de verwachtingen. Wat zijn die verwachtingen? En zijn die bepaald door jou of door je man en zonen?
Ik ken het antwoord hier niet op, maar jij wel. Verwachtingen zitten vaak in het hoofd en worden bepaald door het verstand. Het is gebaseerd op regels, het moeten of bepaald door het verleden. Kloppen deze verwachtingen wel of nog steeds?
Daarom het advies om het gesprek aan te gaan. Geef aan waar jouw behoefte ligt en vraag naar die van je gezin. Ga kijken of jullie elkaar kunnen helpen of met elkaar om kunnen gaan zodat iedereen een waardevol leven kan leiden.
Ook kan je jezelf eerst eens onder de loep nemen voordat je het gesprek aan gaat. Want wat is belangrijk voor jou in het leven? Wat en wie vind je belangrijk? En als ik jou dan een dagje zou volgen wat zie ik je dan doen waarbij je aandacht besteed aan wat jij belangrijk vindt? En op welke manier kun je hier binnen of met je gezin ook aandacht aan besteden? Wat zou je graag met je kinderen en man willen doen? Maak eens een top 5. En vraag je gezin wat ze belangrijk vinden in het contact met jou.
Kortom er is veel mogelijk. Om jezelf sterker te maken kun je ook de training Happiness aanschaffen. Hierbij gaat het ook om een stukje zelfacceptatie, positiviteit, inzicht krijgen in wat jij belangrijk vindt en hoe je dit kan oefenen.
Heb je nog vragen dan hoor ik het graag.
Liefs Mo en Elsbeth
